Nie tylko Nawalny – rosyjscy więźniowie

Niewątpliwie, najbardziej znanym więźniem reżimu Władimira Putina jest Aleksiej Nawalny, polityk i prawnik, organizujący antyrządowe akcje na przestrzeni lat, kandydujący w 2013 roku na Mera Moskwy z wynikiem 27% i drugim miejscem. Lider rosyjskiej opozycji wielokrotnie w trakcie swoich manifestacji trafiał do aresztu, ale w 2021 roku, 2 miesiące po próbie otrucia przez FSB i leczeniu w niemczech, po przekroczeniu rosyjskiej granicy, został skazany na karę 2,5 roku kolonii karnej. Organizacje na rzecz praw człowieka oraz politycy i głowy państw domagają się wypuszczenia Nawalnego, który jest politycznym więźniem kremla, ale co ważniejsze, symbolem opozycji. Nawalny przyczynił się do konsolidacji opozycji i ujawnienia niewygodnych faktów na temat rosyjskiej władzy, jak posiadłości posiadane przez Putina. Skupmy się jednak na ludziach, o których światowe media, politycy, a nawet niekiedy organizacje na rzecz praw człowieka, nie mówią głośno. O ludziach, którzy odsiadują dłuższe wyroki od Nawalnego, i którzy mają niemniejszą od niego odwagę.

NIKITA UWAROW

Nikita Uwarow, Denis Michalijenko i Bogdan Andrijew zostali aresztowani latem 2020 roku, za rozpowszechnianie ulotek krytykujących państwo i wspieranie więźniów politycznych. W tym czasie mieli po 14 lat.

W listopadzie 2020 roku, po przeprowadzeniu „kompleksowej ekspertyzy psycholingwistycznej”, trzem nastolatkom postawiono dodatkowy zarzut „zorganizowania organizacji terrorystycznej i członkostwa w niej”, ale w marcu zarzuty te wycofano. Dowodem na „działania terrorystyczne” całej trójki jest krytyka FSB w dyskusjach na portalu społecznościowym VK i w komunikatorze Telegram, robienie petard, zabawy z ogniem w opuszczonych budynkach, rozrzucanie ulotek politycznych, a także propozycja wysadzenia budynku FSB… W grze komputerowej Minecraft!

Nikita i Denis spędzili ponad pół roku w areszcie śledczym, ale dzięki szeroko zakrojonej kampanii i pracy zespołu obrony zostali zwolnieni.

Proces sądowy rozpoczął się 4 sierpnia 2021 roku, a sprawę rozpatruje objazdowy wschodni sąd wojskowy. Proces jest niejawny, a na posiedzenie sądu wpuszczani są tylko oskarżeni, adwokaci i przedstawiciele prawni nastolatków. Matce jednego z oskarżonych, Denisa Michajlenki, odmówiono przyznania statusu przedstawiciela prawnego, ponieważ twierdzono, że jej syn korzystał z komputera w areszcie domowym. Z powodu tego „naruszenia” Denis został odesłany na kilka miesięcy do więzienia, a jego interesy w sądzie reprezentował urzędnik państwowy ze służby ochrony dzieci. Pierwsze posiedzenie sądu odbyło się w listopadzie 2021 roku, a następne 10 lutego 2022 roku, kiedy to trzej chłopcy zostali skazani. Nikita Uwarow został skazany na karę 6 lat kolonii karnej, a pozostała dwójka dostała wyrok w zawieszeniu.

„Z bólem patrzyłem, jak mój kraj prześladuje ludzi, działaczy na rzecz praw obywatelskich, którzy chcą dla kraju jak najlepiej i walczą o jego dobro. Teraz, niestety, sam doświadczam despotyzmu nieuczciwych współpracowników systemu” – powiedział Uwarow w dniu ogłoszenia wyroku.

JEWGIENIJ KARAKASZEW

1 lutego 2018 roku, Jewgienij Karakaszew został zatrzymany przez policję w eupatorii. Dziennikarka, Aljona Sawczuk napisała na facebooku, że w dniu zatrzymania dom Karakaszewa został przeszukany. „Wzięli go ostro: mężczyźni wtargnęli po cywilnemu, nie przedstawili się, od razu położyli go na podłodze, wykręcili, zakuli w kajdanki za plecami”. Mówi, że w kajdankach był aż do osadzenia w areszcie. Ma ogromnego siniaka na prawym czole. Dopiero wieczorem Karakaszew zdołał zadzwonić do przyjaciela i poprosił o znalezienie adwokata” – relacjonuje Sawczuk. „Śledczy Abuszaew zeznał, że nie pamięta, jak długo Karakaszew był w kajdankach – 5 minut czy 3 godziny, i „zaproponował” Karakaszewowi, aby udał się na oddział, na co ten zgodził się dobrowolnie” – opowiada dziennikarz. 2 lutego 2018 roku Sąd Miejski w evpatorii aresztował Karakaszewa na 2 miesiące w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstw z cz. 1 art. 282 kodeksu karnego (podżeganie do nienawiści i wrogości) i cz. 2 art. 205.2 kodeksu karnego (publiczne nawoływanie do terroryzmu). Jak wynika z decyzji o wszczęciu sprawy karnej, według śledczych, Karakaszew pod koniec 2014 roku opublikował na jednej ze swoich stron na VKontakte film wideo, w którym rzekomo nawołuje do terroryzmu. Ponadto, zgodnie z dekretami, w styczniu 2017 roku z innego konta zamieścił na czacie dla 35 osób tekst zawierający znamiona „propagandy ideologii przemocy” i „nawoływania do działalności terrorystycznej”. Nie jest sprecyzowane, co dokładnie opublikował Karakaszew, ale w dokumencie napisano, że eksperci zbadali „telegazetę, która zaczyna się od słów „użyj granatu przeciwko” i kończy się słowami „przez okna władz, powodzenia””. Jest oczywiste, że powodem wszczęcia sprawy karnej był film „Ostatni wywiad partyzantów Primorska”, opublikowany na portalu społecznościowym VKontakte, w którym partyzanci wyjaśniają motywy swoich działań. Film ten został uznany w rosji za ekstremistyczny, ponieważ „nawołuje do nienawiści wobec określonej grupy społecznej”. Według adwokata Alekseya Ladina, sam Jewgienij Karakaszew uważa, że wszczęcie przeciwko niemu sprawy karnej i późniejsze aresztowanie ma związek z jego działalnością aktywistyczną: mężczyzna sprzeciwiał się rozwojowi ośrodka wypoczynkowego w pobliżu evpatorii, w sąsiedztwie słonego jeziora. Karakaszew zawsze zajmował aktywną postawę obywatelską, uczestniczył w pikiecie pod budynkiem FSB w symferopolu, a w listopadzie 2016 roku wraz z osobami o podobnych poglądach planował zorganizować pikietę „przeciwko brutalności policji na krymie” pod budynkiem MSW w mieście jewpatorija. Wówczas władze lokalne jewpatorii zakazały przeprowadzenia tej pikiety. Po tym incydencie pracownicy tzw. organów ścigania zadzwonili do Jewgienija i zaprosili go na rozmowę w celu złożenia wyjaśnień.

19 kwietnia 2019 roku, Północnokaukaski Okręgowy Sąd Wojskowy w Rostowie nad Donem uznał Jewgienija Karakaszewa, anarchistę z eupatorii, za winnego w sprawie o podżeganie do terroryzmu na portalu społecznościowym VKontakte. Sąd skazał go na 6 lat kolonii karnej. Zakazano mu również administrowania stronami internetowymi na okres 2 lat.

PAWEŁ KRISEWICZ

11 czerwca 2021 r. około południa Paweł Krisewicz wyszedł na Plac Czerwony w moskwie, wyjął pistolet z pustymi nabojami, oddał dwa strzały ostrzegawcze w powietrze, a następnie wycelował w głowę, pociągnął za spust i upadł. Przed ostatnim strzałem wygłosił manifest:

„Jak pozbyć się strachu w tej ciszy pracy machiny represji? Uciekać? Sięgnąć dna? Mamy dla was jedno… jedno rozwiązanie. <…> Państwo zawiesza na proteście piętno przestępstwa. Zmusza nas, byśmy w kamerach i na czatach przedstawiali się jako przestępcy. Ale kto to jest bez zastraszania przez państwo? Widać, że jest to pusta przestrzeń. <…> Hej, państwo policyjne! Przyszłe państwo upadłe! Na siłę i represje odpowiemy bez lęku! W końcu nie będzie już strachu! Przed kremlowską kurtyną rozlegną się strzały”.

Zanim Krisewich zdążył podnieść się na nogi po swoim happeningu, milicja przycisnęła jego twarz do kostki brukowej, zakuła go w kajdanki i wyprowadziła z placu. Zatrzymano również korespondentkę Sota.Vision, Nikę Samusika, która filmowała zajście. Oboje zostali przewiezieni do Wydziału Spraw Wewnętrznych w kitaj-gorodzie. Kilka godzin później okazało się, że przeciwko Krisewiczowi i Samusikowej wszczęto sprawę karną.

12 czerwca podjęto decyzję o postawieniu Krysiewicza w stan oskarżenia w sprawie o chuligaństwo popełnione z użyciem przedmiotów służących jako broń przez grupę osób na podstawie wcześniejszego porozumienia (część 2 artykułu 213 kodeksu karnego federacji rosyjskiej). 13 czerwca Sąd Dzielnicy Tagańskiej w Moskwie aresztował Pawła Krisewicza na dwa miesiące. Tego samego dnia z prawnikiem aktywisty Mansura Gilmanowa podpisano umowę o zachowaniu poufności. Korespondentkę zwolniono, nie stawiając zarzutów.

Krisewicz wciąż nielegalnie znajduje się w areszcie, mimo iż powinien był się on skończyć w grudniu, a sąd go nie przedłużył.

AZAT MIWTAHOW

1 lutego 2019 roku w moskwie przeprowadzono rewizje u szeregu działaczy tamtejszego ruchu anarchistycznego. Zatrzymano kilka osób, a dwie były torturowane, w tym Azat Miftahow. Po dwóch zatrzymaniach na 72 godziny wobec Azata wybrano środek zapobiegawczy w postaci aresztu. Sprawa została wszczęta na podstawie art. 213 cz. 213 cz.2 kodeksu karnego, według ustaleń śledztwa, Miftahow brał udział w akcji 8 lutego 2018 roku, kiedy to w biurze Jednej Rosji (czołowej partii politycznej na czele, której stoi Putin) wybito szybę i wrzucono do środka bombę dymną.

12 lutego 2019 roku, decyzją sądu został tymczasowo aresztowany, w rzeczywistości był pozbawiony wolności od 1 lutego 2019 roku. W dniu 18 stycznia 2021 roku został skazany na 6 lat kolonii o zaostrzonym rygorze na podstawie części 2 art. 213 („Chuligańskie zachowanie grupy osób po uprzednim uzgodnieniu”) w związku z atakiem na biuro Jednej Rosji.

WROBIENI W „SIEĆ”

Jesienią 2017 roku w penzie aresztowano sześć osób, u których uprzednio podłożono broń palną i materiały wybuchowe. Zatrzymani byli bici i torturowani przez funkcjonariuszy FSB w areszcie śledczym. Do różnych części ciała zatrzymanych przymocowywano elektrody i przepuszczano przez nie prąd. W trakcie tortur funkcjonariusze zmuszali zatrzymanych do zapamiętania historii wymyślonej przez FSB. Zgodnie z nią zatrzymani byli organizatorami i członkami grupy terrorystycznej o nazwie „Sieć”. Pod koniec stycznia 2018 roku w petersburgu zatrzymano kolejnych dwóch antyfaszystów. Ich również bito, rażono prądem i zmuszano do przyznania się, że są członkami „Sieci”. W kwietniu pojawił się trzeci oskarżony, 3 miesiące później aresztowano kolejnych dwóch oskarkarżonych. Stosując tortury i fałszując dowody, FSB sfabrykowała sprawę organizacji terrorystycznej „Sieć”. FSB twierdzi, że zatrzymani planowali wywołać eksplozje podczas wyborów prezydenckich w rosji i mistrzostw świata w piłce nożnej. Wszystko to ma na celu „wstrząśnięcie masami, aby jeszcze bardziej zdestabilizować sytuację polityczną w kraju i wzniecić zbrojne powstanie.”

Julij Bojarszinow – 5 i pół roku kolonii karnej
Wasilij Kuksow – 9 lat kolonii karnej
Michaił Kulkow – 10 lat kolonii karnej
Wiktor Filinkow – 7 lat kolonii karnej
Andriej Czernow – 14 lat kolonii karnej
Ilja Szakurskij – 16 lat kolonii karnej

KRYMSCY TATARZY

33-letni Enver Seitosmanov został zatrzymany 10 maja 2018 roku razem ze swoim bratem, Ernesem, po zbrojnym przeszukaniu ich domu w okupowanym sewastopolu. Tylko Enverowi postawiono zarzut „zaangażowania” w pokojowy, panislamistyczny ruch Hizb ut-Tahrir i zatrzymano w areszcie. Ruch Hizb ut-Tahrir działa legalnie w ukrainie i w większości krajów i nic nie wiadomo o tym, aby gdziekolwiek na świecie dokonał jakichkolwiek aktów terroryzmu. Rosyjski Sąd Najwyższy utrzymywał w tajemnicy swoje orzeczenie, że ruch ten jest „terrorystyczny”, dopóki nie było za późno na jego zaskarżenie, nigdy nie przedstawił żadnych dowodów na rzecz tezy o terroryzmie.

5 grudnia 2020 roku skazano go na 17 lat więzienia.

9 lutego 2022 roku,brat Envera, Ernest, oraz troje innych tatarów krymskich, Armetkan Abdulwapow, Marlen Mustafajew i Ansar Osmanow, zostali zatrzymani przez służby. Cała czwórka była zaangażowana w działalność na rzecz praw mniejszości tatarskiej na okupowanym krymie. Jak na razie sąd skazał ich na 2 miesiące aresztu.

SOLIDARNOŚĆ Z WIĘŹNIAMI!

Według dostępnych danych w rosyjskich zakładach karnych znajduje się ponad 460 000 osób. W przeciągu kilku ostatnich tygodni dołączyły do nich setki protestujących w całej rosji, którzy wyszli na ulice, aby powiedzieć „nie” imperialnym zapędom Putina i jego władzy w ogóle. Nowy punkt kodeksu karnego przewiduje od 3 do 15 lat więzienia za „rozpowszechnianie fałszywych informacji lub dowodów na temat wojsk Federacji Rosyjskiej.” Pod spodem pozostawiamy link do stron, gdzie znajdziecie adresy więźniów, aby móc napisać do nich listy, ku pokrzepieniu serc, żeby pokazać im, że świat o nich pamięta i nie są sami w walce o lepsze jutro 🖤

https://wiki.avtonom.org/ru/index.php/Категория:ЗаключённыевРоссиинаданный_момент

Russian Federation, 453256, Bashkortostan, Salavat, Prison No. 16

Seitosmanov, Enver Kyazimovich, b. 10.11.1986